اعلایی فرد، م.ع، ۱۳۸۷، حقوق دریایی، تهران، نشر نخل دانش

 

الماسی ن. ۱۳۸۹. حقوق بین‌الملل خصوصی. تهران. نشر میزان.

 

امیر معزی، ا. ۱۳۹۱٫ قواعد حل تعارض در قانون حاکم بر تعهدات قراردادی، تهران. نشر دادگستر

 

سلجوقی، م. ۱۳۸۶، حقوق بین الملل خصوصی. تهران. نشر میزان

 

صفایی، س.ح، ۱۳۹۱، حقوق بیع بین الملل کالا، تهران، نشر دانشگاه تهران

 

فدوی، س. ۱۳۸۷، حقوق بین الملل خصوصی. تهران. طرح نوین

 

محمد زاده وادقانی، ع.ر. ۱۳۷۷، کنوانسیون سازمان ملل متحد ‌در مورد حمل و نقل مرکب بین‌المللی کالا، نشریه حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، شماره۴۱

 

محمد زاده وادقانی، ع.ر. ۱۳۷۹، مسئولیت و حقوق عامل حمل و نقل مرکب در معاهده ژنو۱۹۸۰، نشریه حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، شماره۵۰

 

محمد زاده، ع.ر. ۱۳۷۲، ترابری چند نوعی و نارسایی قانون داخلی، نشریه حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، شماره۳۰

 

مرادی،م. ۱۳۸۴٫ مسئولیت مدنی ناشی از حمل و نقل مرکب در کنوانسیون ژنو ۱۹۸۰ و حقوق ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه شهید بهشتی

 

معماریانی. ع. ۱۳۷۹، مدل برنامه ریزی حمل و نقل مرکب با پارامترهای فازی، نشریه دانش مدیریت، شماره۴۹

 

نصیری م. ۱۳۸۰. حقوق بین‌الملل خصوصی. ج۱و۲. تهران. نشر آگه.

 

ب: منابع انگلیسی

 

1. 1. Basedow, 2000 ‘The effects of Globalization on Private International Law’, in: J. Basedow & T. Kono (eds.), Legal Aspects of Globalization, Den Haag: Kluwer Law International 2000,

 

1. 1. Boonk, ‘De betekenis van Rome I voor het zeevervoer’, TVR 2009,

 

1. 1. Boonk, 2009 ‘De betekenis van Rome I voor het zeevervoer’, TVR 2009,

 

1. 1. Borgen, 2005 ‘Resolving treaty conflicts’, GWILR ۲۰۰۵, p. 603.

 

1. 1. Briggs, The Conflict of Laws, Oxford: Oxford University Press 2008,

 

1. 1. Bruins-Slot, 2006, De overeenkomst van goederenvervoer per spoor, Zutphen: Paris 2006,.

 

1. 1. Chan, J.J. M. Ng & B. K. Y. Wong, 2002, Shipping and Logistics Law: Principles and Practice in Hong Kong, Hong Kong: Hong Kong University Press 2002.

 

1. 1. Cheng, 2004, ‘A new era in the law of international carriage by air: from Warsaw (1929) to Montreal (1999)’,

 

1. 1. Clarke Gaps, National Judges Facing Gaps in the CMR : British Case-law’, ULR 2006,

 

1. 1. Collins et al. (eds.), Dicey and Morris on the conflict of laws, London: Sweet & Maxwell 2006,

 

1. 1. Crowley, ‘The limited scope of the cargo liability regime covering the carriage of goods by sea: the multimodal problem’, TLR ۲۰۰۵,

 

1. 1. De Boer, 2004 ‘De fictie van een neutraal conflictenrecht’, in: R. Kotting & Th. M. De Boer (eds.), Voorkeur voor de lex fori, Deventer: Kluwer

 

1. 1. Delebecque, 2003 ‘The Uncitral Draft Instrument on the Carriage of Goods by Sea’, CMI yearbook 2003,, p. 228.

 

1. 1. Dempsey & M. Milde, International Air Carrier Liability: The Montreal Convention of 1999, Montreal: McGill University, Centre for Research in Air and Space Law ۲۰۰۵,

 

1. 1. Diamond, 2008 ‘The next sea carriage Convention?’, LMCLQ ۲۰۰۸,.

 

1. 1. Dicey & Morris 2006 , Dicey and Morris on the conflict of laws, London: Sweetn & Maxwell

 

1. 1. Driscoll & P.B. Larsen,1982, ‘The Convention on International Multimodal Transport of Goods’, TLR

 

1. 1. F. Ferrari, 2002, ‘Forum Shopping Despite International Uniform Contract Law Conventions’, ICLQ ۲۰۰۲,

 

1. 1. Fentiman, 1998, Foreign Law in English Courts, Oxford: Oxford University Press

 

1. 1. Ferrari, 2004 ‘Interpretation of the Convention and gap-filling: Article 7’, in: F. Ferrari, H. Flechtner & R.A. Brand (eds.), The Draft UNCITRAL Digest and Beyond, Sellier: München 2004,

 

1. 1. Fischer, 1996 ‘Internationale Umzugstransporte auf der Straße’, TranspR ۱۹۹۶,

 

1. 1. Frohn, ‘Toepassing van buitenlands recht door de Nederlandse jurist’, in: P. Vlas (ed.), Globalisering van het IPR in de 21e eeuw, Deventer: Kluwer 1999,.

 

1. 1. Giuliano & P. Lagarde, , Report on the Convention on the law applicable to contractual obligations, [1980] O.J. No. C-282, or www.uninova.sk 1980,

 

1. 1. Glass, 2006 ‘Meddling in the multimodal muddle?’, LMCLQ ۲۰۰۶

 

1. 1. Hancock, 2008 ‘Multimodal transport and the new UN Convention on the carriage of goods’, JIML ۲۰۰۸,

 

1. 1. Hartenstein, 2008 ‘Rom I-Entwurf und Rom II-Verordnung: Zur Bedeutung zukünftiger Änderungen im Internationalen Privatrecht für das Seerecht’, TranspR ۲۰۰۸,

 

1. 1. Hill, 1975, ‘The Infrastructure of Combined Transport’ ETL ۱۹۷۵,

 

1. 1. Juenger, 1998 ‘Two European Conflicts Conventions’, VUWLR ۱۹۹۸,

 

1. 1. K.F. Haak, 1986 The liability of the carrier under the CMR (diss. Utrecht), Den Haag: Stichting Vervoeradres

 

1. 1. Koning, 2007, Aansprakelijkheid in het luchtvervoer (diss. Rotterdam), Zutphen: Paris 2007,

 

1. 1. Kropholler, 1975, Internationales Einheitsrecht, Tübingen: Mohr 1975,

 

1. 1. Mankowski, 1993, ‘Kollisionsrechtsanwendung bei Güterbeförderungsverträgen’, TranspR

 

1. 1. Mankowski, 2004 ‘Transportverträge’, in: C. Reithmann & D. Martiny, Internationales Vertragsrecht, Köln: Verlag Dr. Otto Schmidt,

 

1. 1. Mankowski, 2008 ‘Entwicklungen im Internationalen Privat- und Prozessrecht für Transportverträge in Abkommen und speziellen EG-Verordnungen’, TranspR

 

1. 1. Martiny, ‘Bestimmung des Vertragsstatuts’, in: C. Reithmann & D. Martiny (eds.), Internationales Vertragsrecht, Köln: Verlag Dr. Otto Schmidt 2004,

 

1. 1. Meij, 2003, Samenloop van CMR-Verdrag en EEX-Verordening (diss. Groningen), Groningen: Kluwer,

 

1. MERCADAL,Le Transport multimodal et le concept de L entrepreneur de Transport multimodal,Bultin de Transport,

.MOHAMMADZADEH,Transport Combine)These de Doctorat, Universite de nantes,1988

 

1. 1. Mostermans, 1996, De processuele behandeling van het conflictenrecht (diss. Amsterdam UvA), Amsterdam

 

1. 1. Plender & M Wilderspin, , The European Contracts Convention, London: Sweet &Maxwell 2001,

 

1. 1. Prosser,1953, ‘Interstate Publication’, ۵۱ MICH. L. REV. 959, 971 (1953)