ایجاد فرصت­های اشتغال به گونه ­ای که باید بگویم ایجاد هتل، مراکز جهانگردی سبب جذب کارکنان خدماتی، بهبود کیفیت فرآورده ­های صنعتی، غذایی، صنایع دستی. جهانگردی به عنوان یک عامل اقتصادی عمده و بسیار مؤثر در سالهای اخیر مورد توجه فراوان قرار گرفته، از مزایایی که جهانگردی از نقطه نظر اقتصادی دارد، گستردگی زمینه اشتغال در آن است.
به لحاظ خصوصیت ویژه جهانگردی که همانا مصرف و گردش پول است برای بسیاری از خدمات و کالاها ایجاد تقاضا می­ شود که همگی موجب پدید آمدن رشد متوازن در اقتصاد در اقشار کشور و پذیرایی جهانگرد است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۲- اجتماعی
تأثیر دگرگونی شرایط، فرهنگی بر روی جهانگردی واضح است زیرا آمارهای رسمی و اموری که از طرف کارشناسان و متخصصین بخش جهانگردی ابراز می­ شود و مورد توجه قرار گرفته نمایشگر آن است که بعضی متغیرها نظیر سن، جنس، درآمد، میزان تحصیلات، اموال شخصیه، شغل و غیره بر چگونگی جهانگردی اثر فراوان دارد.
جهانگردی عاملی است برای شناخت تمدن، فرهنگ سرزمین­ها وقتی که عده ای از مردم دیار دیگر اقامتی دارند، با آداب و رسوم آن مردم آشنایی پیدا می­ کنند و خواه ناخواه تحت تأثیر قرار می­گیرند و قسمتی از این اثرات اجتماعی را با خود حفظ و به سرزمین خود می­برند و می­توان گفت جهانگردی است که موجب آشنایی تمدن­ها با یکدیگر است (گو و پنگ ، ۲۰۱۱).
۳- فرهنگی
گرچه فرهنگ از نظر علم مردم شناسی مجموعه ای از شناخت­ها و اعتقادات است، ارزشها و تعلیمات اجتماعی را در بر می­گیرد ولی به آن اکتفا نگرده و همزمان شیوه ­های رفتاری مردم را شامل می­ شود. جشن‌های مردمی، مراسمی که در موفقیتها و زمان­های خاصی برگزار می­ شود و یا شرکت در ورزش­های گوناگون، جزء رفتارهای مردمی است که جهانگردی نیز به نوبه­ی خود یکی از شیوه ­های فرهنگی از رفتارهای مردم است که میدان فعالیت آن روز به روزدر حال گسترش و تکوین است در پی هرگونه تغییری که در فرهنگ مردمی بوجود می ­آید طبعاً پاره ای از عوامل شناخت و آگاهی نیز در بر می­گیرد که به خوبی می­توان دگرگونی و تغییر کمی و کیفی در ابعاد جهانگردی را مشاهده نمود. مثلاً کاهش ارزش­های مذهبی قومی پاسخگوی نقصان در جهانگردی مذهبی خواهد بود یا بالعکس و یا در کم شدن تعداد نفرات خانواده و وابستگی آن می­توان به کاهش جهانگردی خانواده پی برده. تجربه جهانگردی از اموری است که نه تنها به پیشرفت فرهنگی منجر می شود بلکه سرچشمه فرهنگ است (وان بنن، ۲۰۰۷).
۴- بین المللی
مسافرت مردم، اقامت در یک سرزمین مسائلی را در سطح مملکت و دولت بوجود می ­آورد که در حد نهایی خود با ارتباط سیاسی بین ملتها و برقراری سلسله مقررات بین المللی به منظور حفظ حقوق افراد یک سرزمین در یک سرزمین دیگر منتهی می­ شود.
پیوستگی دو ملت با یکدیگر و ارتباطات معنوی اغلب ایجاد در زمینه ­های بسیار مساعد در روابط بین المللی می­نماید. برقراری مجامع و کنفرانس­های بین ­المللی به منظور تبادل افکار و عقاید مسافرتهای فرهنگی، بازدیدهای دوستانه و بالاخره جمع شدن ملتها به دور هم از نمونه های بارز جهانگردی است و عامل پردازش در روابط بین الملل و تأمین صلح و امنیت جهانی محسوب می­گردد. به همین دلیل گفته­اند جهانگرد، عامل صلح است.
۵- کسب اخبار و اطلاعات
از دیگر اثرات مثبت حضور توریست و صنعت جهانگردی کسب اخبار و اطلاعات مورد نیاز از کشورها در جهت برنامه ریزی دقیق تر در نحوه کار و برخورد بین الملل با آن کشور می­باشد.
۲-۱۰٫ اشتغال و جهانگردی
مجموعه فعالیت­های گسترده ای که معمولا در اثر توسعه گردشگری در کشور ایجاد می­ کند بیش از هر بخش اقتصادی؛ فرصت­های شغلی فراهم می ­آورد (گو و پنگ ، ۲۰۱۱). این بدان علت است که صنعت جهانگردی اصولا یک فعالیت خدماتی است و نیروی انسانی بیشتری می­طلبد.
اثرات افزایش اشتغال در بخش گردشگری کشورهای در حال توسعه مساعدتر از کشورهای صنعتی است زیرا در کشورهای در حال توسعه زمینه و امکانات رشد صنعتی محدود است. فعالیت­های صنع جهانگردی عمدتا شامل صنایع ساختمانی (مانند هتل­ها ، متلها ، دهکده­ها و امثال آنها) صنایع غذایی (مانند رستوران­ها، چایخانه­ها، و غیره) بخش تجاری جهانگردی (مانند آژانس­های مسافرتی ، تور گردان­ها و مشابه آن) صنعت حمل و نقل (مانند خطوط حمل ونقل هوایی­، شرکت­های حمل و نقل دریایی، شرکتهای اتوبوس رانی، خطوط راه آهن، شرکت و آژانس­های کرایه اتومبیل و غیره) راهنمایان، مراکز فروش کالاهای سوغاتی و هدایا، صنایع دستی، مراکز تفریحی و امثال آنها می­باشد (لومسدن،۱۳۹۰).
بررسی­هایی که بخش جهانگردی بانک جهانی در مکزیک و کنیا به عمل آورده است، نشان می­دهد برای هر واحد سرمایه­ای که در بخش گردشگری صرف می­ شود، بیش از هر بخش فعالیت اقتصادی دیگر فرصتهای شغلی جدید ایجاد می­گردد.
بررسی­های مشابه­ای که توسط سازمان جهانی در سایر کشورها به عمل آمده، به نتایج مشابهی رسیده است. رابطه میزان سرمایه ­گذاری و فرصت­های شغلی که بر اثر آن فراهم می­ شود، در تمام کشورها و مناطق مختلف یکسان و به یک نسبت نیست بلکه بر اثر عوامل مشروح زیر متناوب می باشد:
- خصوصیات سیستم اقتصادی و سیاست اشتغال کشور
- ابعاد مؤسسات توریستی، نوع مدیریت، درجه ماشینی بودن صنایع، میزان استفاده از خدمات کامپیوتری و فصلی بودن فعالیت.
با نگاهی به آمارها و پیش بینی­های سازمان جهانی جهانگردی و شورای جهانگردی و مسافرت جهانی، در مییابیم که صنعت گردشگری به عنوان بزرگترین سازمان یا نهادی که می­توان به کارگیری نیروی انسانی را داراست، در بسیاری از کشورها به صورت بزرگترین کارفرما درآمده است:
این صنعت در اروپای شرقی ۴/۹ درصد از حقوق کلیه کارکنان را می ­پردازد.
- در سال ۱۹۹۴، بیش از ۱/۷ تریلیون دلار دستمزد یا حقوق از طریق صنعت گردشگری پرداخت شده است، یعنی مبلغی برابر با۱۰/۳ درصد کل دستمزدها وحقوقهای کارکنان سراسر دنیا.
- در جزایر و کشورهای حوزه کارائیب ۱۸/۷ درصد دستمزد و حقوق کارکنان از طریق صنعت گردشگری پرداخت می­ شود.
- پیش ­بینی می­ شود در سال ۲۰۱۵ مشاغلی که به وسیله صنعت جهانگردی ایجاد می­ شود، به میزان ۵/۹ درصد رشد یابد.
اشتغال زایی صنعت گردشگری به سه گروه به شرح زیر تفکیک می­گردد:
اشتغال مستقیم: مشاغلی که کارکنشان با جهانگردان در تماس هستند و به صورت مستقیم با تجربه ­های جهانگردی سرو کار دارند، مانند: مهمانخانه­ها، کارکنان مهمانپذیرها، شرکتهای هواپیمایی و کشتیرانی، دفاتر خدمات جهانگردی، کارکنان مراکز تفریحی و فروشگاه­هایی که در این بخش کار می­ کنند.
اشتغال غیر مستقیم: آنهایی هستند که با واحدهایی که در این صنعت به صورت مستقیم ایجاد شغل می­ کنند در تماس هستند، مانند: شرکت­هایی که مواد و ملزومات مورد نیاز مهمانپذیرها را تأمین می­ کنند، شرکتهای ساختمانی که مهمانخانه­ها را می­سازند و تولید کنندگان هواپیما.
اشتغال القایی: مشاغلی که از مشاغل مستقیم و غیر مستقیم بخش جهانگردی در اقتصاد ملی به وجود می ­آید ارقام ارائه شده در بالا، که منتج از بهره وری نیروی کار و سطوح پرداخت می­باشد، در عین حال نشانگر این نکته است که صنعت جهانگردی در کشورهایی که در سطوح پایین تری از توسعه قرار دارند، به شکل قابل توجهی در سهم اشتغال نقش دارد.
۲-۱۱٫ نقش صنعت توریسم در توسعه اقتصادی و اجتماعی
در فایده­مندی توریسم، هم از جنبه اقتصادی و هم از جنبه اجتماعی اتفاق نظر وجود دارد. به لحاظ اقتصادی، اساسی ترین کارکرد توریسم بویژه توریسم داخلی توزیع مجدد درآمدها، تسریع گردش پول وایجاد اشتغال است. از نظر اجتماعی نیز توریسم باعث می شود که شناخت مردم یک کشور از چگونگی زیست، باور داشتها و فرهنگ وسنن ساکنان نواحی مختلف کشور افزایش یافته و با آثار فرهنگی و ملی گذشته خود آشنا شوند (وان بنن، ۲۰۰۷).
بدیهی است که این فرایند، تحکیم وحدت ملی را به دنبال خواهد داشت. ازسوی دیگر، توریسم یکی از سالمترین انواع گذران اوقات فراغت است. بیجانیست که میزان رشد آن را یکی از شاخص­ های توسعه یک کشور بشمار آوریم.
افزایش رشد توریسم، مستلزم بالارفتن کیفیت زیر بناهای توریستی، از قبیل: جاده­های درجه یک، تأسیسات اقامتی مناسب، وجود آب، برق و تلفن و بالاخره امنیت اجتماعی است که جملگی ملاکهای توسعه یک کشور به حساب می­آیند (لومسدن،۱۳۹۰).
توریسم می ­تواند فراگرد نوسازی یک جامعه را سرعت بخشد و مسیر آن را تغییر دهد اما پیشرفت حاضر و آماده ای را در اختیار نمی­گذارد.
سرمایه ­گذاری در صنعت توریسم، مشخصاً دارای دو بعد اجتماعی و اقتصادی است که اثرات اقتصادی آنرا می­توان در سطوح ملی و بین المللی بشرح زیر برشمرد:
کسب درآمد ارزی
متعادل کردن توزیع درآمد
تسریع گردش پول
جذب سرمایه ­های سرگردان و به جریان انداختن آن درسرمایه گذاری­های سالم
ایجاد اشتغال و بهره گیری از منابع راکد مانده
کاهش مسافرتهای توریستی خارج از کشور و جلوگیری از خروج ارز
اما از آنجائیکه سرمایه ­گذاری در این بخش همچون در سایر بخشها سود آوری ندارد و اصولاً دیربازده است، مشارکت همه جانبه و موثر دولت در این زمینه ضرورت دارد، این مشارکت باید در اشکال سرمایه گذاری مستقل و مشترک، اعطای وام و اعتبار با شرایط مناسب و اتخاذ سیاستهای مشوق به منظور جلب سرمایه ­های راکد و سرگردان بخش خصوصی باشد (امین بیدختی، ۱۳۸۹).
صنعت جهانگردی به مثابه یکی از وجوه توسعه - اجتماعی عمده کشورها پذیرفته شده است. آثارمثبت آن بر پیکر اقتصاد ملی امری بدیهی و روشن است.
اهداف عمده این صنعت را می توان بشرح زیر فهرست کرد:
افزایش درآمد ملی
توزیع بخشی و منطقه­ای درآمد