۱۶٫ در خواست عذاب از ولیّ خدا و فروفرستادن آن

در پی نافرمانی قوم حضرت صالح(علیه السلام) و درخواست عذاب از سوی آنها، عذاب الهی بر آنها فرود آمد.^[۲۹۵]
گفت صالح چون که کردید این حسد بعد ســه روز از خـدا نقمـت رسـد^[۲۹۶]
و در اینجا در پی سرپیچی­شان نشانه­ای دیگر نیز از صالح(علیه السلام) سر زد و آن اینکه به قوم خویش فرمود: «تَمَتَّعُوا فی‏ دارِکُمْ ثَلاثَهَ أَیَّامٍ ذلِکَ وَعْدٌ غَیْرُ مَکْذُوبٍ»پیش از نزول عذاب الهی، تنها تا «سه روز در سرایتان بهره‏مند گردید.»^[۲۹۷] و پس از آن، بلایی بر شما خواهیم فرستاد و چنین هم شد.^[۲۹۸]

۱۷٫ خواب‌های راستین

شاید در مدت عمر هر انسانی حتی برای یکبار هم که شده، رؤیای صادقه­ای رخ دهد اما هر خوابی شگفتی به بار نیاورده و نخواه آورد. اما خواب­های حضرت یوسف(علیه السلام) هماره با تأویل­های عجیب و سرنوشت­سازی همراه بوده است از این رو از آن خواب­ها، در قرآن کریم به عنوان خواب­های راستین یاد شده است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۱۷-۱٫ خواب یوسف(علیه السلام)در کودکی

یعقوب(علیه السلام) راز خواب راستین کودک راست‌گو را برای او می‌گشاید و از رؤیای او، آینده­اش را به می­نمایاند، اما او را به سر به مُهر بودن آن رازواره توصیه می‌کند تا از بداندیشی برادران به دور بدارد. «إِنِّی رَأَیْتُ أَحَدَ عَشَرَ کَوْکَباً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ رَأَیْتُهُمْ لی‏ ساجِدین…‏: من یازده ستاره و خورشید و ماه را به [خواب‏] دیده‏ام. آنها را براى خود سجده‏کنان دیدم… پروردگارت تو را بر مى‏گزیند و از تأویل احادیث (تعبیر خواب) به تو مى‏آموزد و نعمتش را بر تو و بر فرزندان یعقوب تمام مى‏کند چنان که آن را پیش از این بر دو نیایت، ابراهیم و اسحاق تمام نمود.»^[۳۰۱]

۱۷-۲٫ تعبیر خواب یوسف(علیه السلام) برای هم‌زندانی‌هایش در زندان

تعبیری که آینده­ی تلخ و شیرین دو جوان هم‌زندان یک ولیّ خدا را برایشان آشکار ساخت. آنگاه که به آنها فرمود: «أَمَّا أَحَدُکُما فَیَسْقی‏ رَبَّهُ خَمْراً وَ أَمَّا الْآخَرُ فَیُصْلَبُ فَتَأْکُلُ الطَّیْرُ مِنْ رَأْسِهِ: یکى از شما به سرور خویش شراب خواهد نوشاند و امّا آن دیگر به دار آویخته خواهد شد.»^[۳۰۳]

۱۷-۳٫ بازخوانی خواب پادشاه از سوی یوسف(علیه السلام) درباره‌ی آینده‌ی مصر

یوسف(علیه السلام) خوابی را تعبیر کرد که سرنوشت تیره­ی مصر باستان و سرزمین فرعون‌ها را به تدبیری متمدنانه بدل نمود: «سَبْعَ بَقَراتٍ سِمانٍ یَأْکُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجافٌ وَ سَبْعَ سُنْبُلاتٍ خُضْرٍ وَ أُخَرَ یابِسات…: هفت گاو فربهى که هفت [گاو] لاغر آنها را مى‏خورند و هفت خوشه سبز و [هفت خوشه‏] دیگر خشک‏…»، «گفت: هفت سال پیاپى کشت کنید، آن گاه هر چه بدروید، آن را با خوشه‏اش بگذارید، مگر اندکى از آنچه مى‏خورید»، «آن گاه پس از آن، هفت [سال‏] سخت [و قحطى‏] پیش مى‏آید [که مردم‏] آنچه را که از پیش براى آن [سال‏] ها ذخیره کرده بودید، مى‏خورند مگر اندکى از آنچه که [براى کشت دوباره‏] انبار مى‏کنید»، «آن گاه، پس از آن [هفت سال‏] سالى مى‏آید که مردم باران مى‏بینند و در آن [سال افشردنیها] را بفشرند‏»….^[۳۰۴]

۱۸٫ جوشیدن شگفت‌انگیز آب از زمین

به­جز چشمه­های سرازیر از کوه و طبیعی، راه رسیدن به آب از زمین، کندن مقداری از آن است که البته در مناطق آب و هوایی و جنس خاک مختلفه عمق حفر چاه متغیر است اما اینکه به یک­باره بی­اندک زحمتی چشمه­ای پدید آید و آبی فوران کند امری است بس شگفت و از هر کسی ساخته نیست.

۱۸-۱٫حیرت‌آوری در رهایی پیامبری شکیبا، حضرت ایوب(علیه السلام)

حضرت ایوب(علیه السلام)، آن پیامبر و ولیّ خدا، همین که دردهای جسمی‌اش به رنجش انداخته بود به پیشگاه حق برد و اجابت شد و پا به زمین کوبید چشمه­ای نمایان گشت که هم، آب گرمش مهیای غسل بود و هم آماده سرد نوشیدن، و هم دوای دردهایش. چرا که ما «[فرمان دادیم:] ارْکُضْ بِرِجْلِکَ هذا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَراب‏: پایت را به زمین بزن. [به ناگاه‏] آن [چشمه‏اى شد] مهیّاى غسل، خنک و آشامیدنى.»^[۳۰۵]

۱۸-۲٫ فواره کردن آب از تنور

نخست امر شگفتی که در روند ساخت کشتی حضرت نوح(علیه السلام) رخ داد آنگاه بود که کشتی آماده شد ناگاه از تنور، آب فوران کرد: «وَ فارَ التَّنُّور: و [آب از] تنور فوران کرد»^[۳۰۶] و سیاق سخن، گواه بر این است که ای پیام­آور بزرگ من، این کار شگفت­انگیز، نشانه عذاب الهی بر روی‌گردانان از دین خداست. که از تو و سالیان دراز هدایتگری‌ات طرْفی نبستند، به کژ راهه رفته و راه شماری را نیز بستند.

۱۸-۳٫ جوشش آب از صخره ای خشک با وارد کردن و زدن عصا بر آن

یکی از نشانه های شگفت آور موسی(علیه السلام) برای بهانه جویان بنی اسرائیلی این بود که به عصای خود به سنگی زد و یک باره از دوازده گوشه آن سنگ چشمه وار آب جوشید. تا آنان بنوشند و به گفته های او باور بیاورند: «اضْرِبْ بِعَصاکَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَهَ عَیْنا».^[۳۰۷]

۱۹٫ انجام کاری زمان‌بر، در اندک زمان

در بیشتر نوشته­ های عرفان و تصوف که برای شدنی نشان دادن انجام کرامات از سوی وحی و
قرآن، گواه آورده می‌شود همین مورد شگفت­آفرینی آصف بن برخیا در انجام کاری زمان‌بر، در
اندک زمان را می‌آورند. یعنی خارق عادتی که یکی از دست­یاران بزرگ سلیمان پیامبر(علیه السلام)
یا وزیر ایشان رو نمود. او با اعلان و اعلام خود، ماه‌ها کار را در کم‌تر از چشم به­هم­زدنی انجام داد:
«أَنَا آتیکَ بِهِ قَبْلَ أَنْ یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُک‏». البته کس دیگری این بار از جنّیان نیز در آن مجلس
بودند که می‌گفت می­توانم همین کار را در کم‌تر از بلند شدن آدمی از جایش به پایان رساند.^[۳۰۸] این
دو به دنبال پرسش سلیمان(علیه السلام) به بزرگان حکومتش از آوردن تخت پادشاه سبأ به پیشگاه ایشان بود.^[۳۰۹]
نکته­ی قابل یادکرد این است که قرآن کریم، آنچه مایه و زیربنای آن شد که آن بزرگوار (آصف)، توانِ انجام این کار شگفت را داشته باشد و اعلان قدرت کند را «عِلْمٌ مِّنَ الْکِتَابِ»^[۳۱۰] بخشی از علم کتاب الهی می‌داند. «کسى که به نزدش علمى از کتاب [الهى‏] داشت، گفت: من پیش از [یک‏] چشم به هم زدنت آن را نزد تو مى‏آورم. و چون آن را در نزد خود مستقر یافت….»^[۳۱۱]